www.mswia.fora.pl

Yuby

Długo oczekiwane, aczkolwiek niespodziewane wydarzenie sprawiło, że opowiem wam przepiękną historię jak to waleczne orki spaliły las wraz z jego zawartością.

Na początku było przeczucie, a ono było u Yub'ego i stało się rzeczywistością: orki idą do bardzo dobrze znanego im lasu. Każdy zdrowo myślący i kojarzący wszystkie fakty generał wiedział, że będzie cud jeśli uda się jakiemuś goblinowi przeżyć w lesie, dlatego Wielki Wódz Orkowski postanowił już na początku bitwy postawić wszystko na jedną kartę. Potężny okrzyk "ŁAAAA..." wskrzesił w zielonoskórych rządzę krwi. Wódz stwierdził, że da przykład całej armii i już na samym początku bitwy zaszarżował na potężnego drzewca. Atak nie spełnił oczekiwań boga Morka, lecz miał wyraźny wpływ na dalszy rozwój wydarzeń.

Wraz z rozwojem akcji goblińska armia traciła kolejne bezwartościowe dusze pod gradem ostrzału z elfickich łuków. "Tesz pokarzem żem umiem strzelać!!!" rozległ się krzyk jeźdźców pajonków wbiegających do lasu. W szale desperacji nie zważając na brak wyszkolenia strzeleckiego, odważyli się strzelić do chowających się pośród drzew ukrytych zwiadowców elfickich. Niemożliwe stało się faktem: jeden z elfów został zabity co przesądziło o późniejszym wygranym starciu w walce wręcz.

W tym samym czasie nieustraszona jazda na dzikach dzięki cudownemu wsparciu boga Morka zaszarżowała na źle ustawionego bohatera elfickkiego. Zaskoczony tą konfrontacją elf ratował się poprzez wypowiedzenie pojedynku liderowi jeźdźców. Rządny krwi dzik staranował bohatera, a jeździec go wykończył. Pochłonięty szałem zabijania oddział podjął decyzję o rozprawieniu się z drugim bohaterem. To co jeszcze nigdy się nie udało żadnemu liderowi orków teraz się powtórzyło. Tak samo jak w pierwszym pojedynku żaden pancerz (nawet magiczny) nie uchronił elfa przed śmiercią z rąk dzika i jego właściciela.

Podczas całej bitwy słychać było majaczenie goblińskich szamanów wzywających do pomocy boga Morka poprzez zstąpienie jego stopy na oddział przeciwnika. Szamani doskonale wiedzieli jak zachęcić swoje oddziały do walki z wrogiem: systematycznie jeden z nich dął w magiczny róg poprzez co odwaga zielonoskórych wzrastała. Ta sytuacja miała też wpływ na morale przeciwnika,m który słysząc hałas z magicznego przedmiotu bał się jeszcze bardziej walki z zielonymi stworami. Niektórzy z szamanów wykorzystując specjalne zaklęcia spustoszyły oddziały wroga poprzez wysłanie w ich kierunku bardzo niebezpiecznych magicznych pocisków.

Największe przerażenie w oczach elfów sprawiała obecność olbrzymów na polu bitwy. Wszelki ostrzał był kierowany w ich kierunku, lecz to ich nie powstrzymało na tyle by nie mogły dotrzeć do pozycji wroga gdzie, albo siały istny postrach, albo zabijały w walce wręcz.

Cała bitwa nie trwała długo. Orki wraz z goblinami poniosły duże straty podczas tej walki lecz ich przeciwnik "prawie" został wycięty w pień jak to na wood elfy przystało. "Prawie" bo nie wiadomo jakim cudem trzech tancerzy śmierci pozostało przy życiu z całej wielkiej armii elfów. Tym razem wygrało ZŁO pokazując, że liczy się jeszcze w walce o panowanie w świecie Warhammerra!!!

Misza

rematch pls...anytime, anywhere Razz

Karpiu

bardzo ciekawa relacja i fajnie napisana...więcej takich Marku:)

Śmiechu87

Zarówno dobrze napisana relacja jak dobrze rozegrana bitwa.

Licze na Ciebie - zaczynasz sie wkoncu odkuwac za poprzednie nieszczescia Very Happy